Maandag (vrije dag)
Ondanks dat maandag een vrije dag was, ben ik heel de dag bezig geweest met het monteren van de audio van Norah. Ik had met mezelf afgesproken dat ik op deze dag bezig zou zijn van het selecteren van audiofragmenten.
Dinsdag
Om 10:00 spraken we met de klas af. We bespraken onze plannen. Ik wist dat het vanaf nu vooral zwoegen zou gaan worden en mijn weken vooral gaat bestaan uit maken en daarvan leren. Ik vind het eng om na te denken over alles wat ik nog moet doen. Haast ongrijpbaar. Haast niet te bevatten dat ik nog maar 4 weken heb.
Na mijn Skypegesprek met de klas, sprak ik Sophie nog even op Skype. We spraken af om deze week met alle foto’s, teksten en audio van Norah aan de slag te gaan. En aankomende donderdag zorg ik dat ik om 12:00 bij Sophie in Tilburg ben. Zodat we samen nog eens goed naar de audio kunnen luisteren en langzamerhand de puzzelstukjes samen kunnen gaan voegen.
Na het gesprek met Sophie besloot ik verder te speuren in het gemeentearchief van Wassenaar. Mijn podcast gaat over een ansichtkaart die vanuit Amerika naar Mary Koenders in Wassenaar is verzonden. Luister in het fragment hieronder wat ik naar de heer van Duuren heb gemaild:
Niet veel later kwam ik er achter, dat het geen huisarts, maar dienstbode of huishoudster moest zijn.
Verder ben ik gaan uitzoeken hoe ik in Audition Audio kon aanpassen, zodat een stem onherkenbaar zou worden. Dit was nodig voor de audio van Norah.
Selecteer in Adobe Audition > Effects > Time and pitch > Pitch shifter > Presents: Default > Semi tones: 2 Cents: 72 > Toepassen op spoor 2 > Audio die niet veranderd moet worden op spoor 1
Echter kwam ik er na het doorsturen van een bewerkt fragment aan Sophie, en een bekende van Norah, achter dat ze Norah’s stem alsnog enorm, ondanks alle aanpassingen nog konden herkennen. Dus er is nog flink wat werk aan de winkel.
Ik ben daarna ‘s avonds nog tot laat bezig geweest met het uitzoeken van de juiste toonhoogte en ik kwam tot de conclusie dat het onderstaande mogelijk het beste werkt:
Semi tones: 6
Cents: 0
Verder nam is ‘s avonds nog wat teksten op voor mijn podcast. Stukjes om het verhaal te verhelderen en om het verhaal verhalend te maken. Maar zat ik ook met mijn handen in het haar. HOE GA IK DIT OOIT ALLEMAAL AFKRIJGEN? IK BEN BANG!
Ook appte ik Remko, of hij mij misschien kan helpen bij het versterken van de audio en of hij tips heeft, aangezien Koen (van vorige week) niet meer heeft geantwoord.
Woensdag
Vandaag was wederom hectisch. Ik moest thuis een aantal dingen doen en heb de rest van mijn tijd besteed aan het monteren van de audio van Norah.
Luister naar het onderstaande voorbeeld om een impressie te krijgen van wat ik heb gedaan:
Het was vandaag dat ik een flashback had naar het interview met Norah. Er was een moment in het gesprek dat ik naar de microfoon keek en naar Sophie die enorm enthousiast aan het reageren en geluiden aan het maken was. Toen ik opeens dacht: hoe kan ik hier ooit een stem bij vervormen?! Het gesprek liep zo vloeiend, dat alle reacties vanzelf uit je mond kwamen. Als Norah aan het kuchen was en Sophie was aan het woord, was het moeilijk te bepalen welke actie ik moest ondernemen. Om Norah’s identiteit te waarborgen en om de juiste keuze te maken.
Vandaag had ik hier wel moeite mee kan ik eerlijk zeggen. Ik ben de hele dag bezig geweest om 12 fragmenten te bewerken en verder kon ik niets doen. Ik kon niet aan mijn podcast werken, ik kon niets.
Ik ben trouwens helemaal vergeten mijn research voor deze productie te delen. Dus hierbij alvast twee websites. De rest volgt nog!:
https://www.transgenderinfo.nl/2-2/transgender/wat-is-het/
In totaal duurde het gesprek met Norah zo’n 40 minuten en ik ben 1 dag bezig geweest met het vervormen van haar stem en onze stemmen.
Donderdag
Donderdag zijn Sophie en ik samen aan de slag gegaan met alles informatie van Norah. Nu zijn: de foto’s bewerkt, de audio is vervormd, geknipt en aangepast en is het gehele gesprek uitgetypt.
Luister hieronder naar een voorbeeld:
De foto’s vóór het bewerken:
De foto’s na het bewerken:
Het interview met Norah uitgetypt:
Volgende week vrijdag ontmoeten Soof en ik elkaar weer in Eindhoven. Ze gaat de volledige tekst van Nicole uittypen en aangezien de audio zoveel werk is, ga ik deze woensdag dan pas bewerken, zodra we weten welke audiofragmenten we nodig hebben. Verder willen vervolgens vrijdag onze productie in elkaar gaan schuiven en dieper in het stukje data duiken. Hopelijk zijn we dan een heel eind.
Vrijdag
Op vrijdag besloot ik ‘s ochtends even de tijd voor mezelf te nemen en kwam ik daardoor ‘s middags in een heerlijke werk-flow terecht. Ik heb mezelf heel de middag kunnen focussen op mijn podcast wat echt als een bevrijding voelde.
Ik voelde weer nieuwe energie. Zeker toen ik besloot op de podcast in tweeën op te delen. Zo kon in deze laatste weken de kans krijgen om iets moois van deze aflevering te maken, om mogelijk mee te doen aan de wedstrijd, en kreeg ik van mezelf de tijd om verder te onderzoeken. Het verhaal is namelijk nog niet ten einde. Ik wil het niet afkappen. Ik wil het verhaal kunnen vertellen zoals het is, op een manier die voor de luisteraar nog interessant kan blijven. Door onder andere de podcast op te delen in afleveringen en niet te lang te maken.
Zie onderstaande research documenten van afgelopen twee dagen + mijn aantekenvel van mijn opname voor het slot van aflevering 1:
Na mijn eerste opname en montage van het einde van deze aflevering, kwam ik achter een aantal punten:
- Het gebruik van heel veel cijfers en jaartallen maakt het verhaal mogelijk lastig te volgen
- Door het in één keer voorlezen van het verhaal, klok het teveel alsof ik feiten van een blaadje las en absoluut niet ‘natuurlijk’.
Daarom besloot ik het roer om te gooien na het avondeten, de tekst te herschrijven en sommige onderdelen opnieuw op te nemen. (Helaas kan ik het fragment niet delen, aangezien het bestand te groot is!)
En dat herschrijven en opnieuw opnemen hielp enorm. Het voelde heerlijk, haast als een soort bevrijding, om aan het einde van de dag een stukje podcast ‘af te hebben’. Het gaf rust dat ik in afleveringen kon gaan werken en nu de zoektocht op een lager pitje kon gaan zetten. De eerste aflevering was geen zoektocht meer. Dat was afgerond. Het was tijd om er een aflevering van te gaan maken en het verhaal zoals ik het heb beleefd te laten voortleven.
Volgende week gaan we verder.
Heel veel liefs,
