Grip. Hebben we ooit echt grip op dit gekke en onvoorspelbare leven? Voor mijn gevoel dobbert iedereen op een zeilbootje, wat je met een goede stoot wind zo hier en daar eens een kant op kunt sturen, maar vaak ben je toch écht afhankelijk van de golven.
Zo heb ik vooral dit semester gemerkt. Ondanks de corona-problemen, het binnen zitten en moeilijkheden die op je pad komen, zul je toch écht zelf er voor moeten zorgen dat je je schouders eronder zet, er er iets moois van blijft maken. Zolang je maar blijft dobberen in je zeilbootje.
Maandag
Maandag stond in het teken van twee dingen. 1. Was het maken van goede foto’s voor mijn podcast. En punt 2. was het afronden van mijn Perspectief productie samen met Sophie. Dit zijn onder andere de belangrijkste aanpassingen die Sophie en ik hebben aangebracht aan onze productie:
De introductie van onze productie vóór de aanpassingen:
In juni 2020 werd door de Amerikaanse president Donald Trump bekend gemaakt dat de wet uit 2016, die transgenderpersonen bescherming biedt als zij op medisch gebied worden gediscrimineerd, zou worden teruggedraaid volgens een artikel van Nu.nl .
De wet uit 2016 legde wettelijk vast dat genderidentiteit breder moet worden gezien dan man of vrouw. De regering van Trump liet echter weten deze definitie te herzien. “De sekse van een mens kan alleen man of vrouw zijn, zoals bepaald door de natuur”, aldus het ministerie van Volksgezondheid in de VS.
De introductie van onze productie na de aanpassingen:
Begin dit jaar maakte de Nederlandse Nikkie de Jager, beter bekend als NikkieTutorials, in haar Youtube-video bekend dat ze transgender is.
Volgens Het Parool was haar I’m coming out-video “een stoer en dapper statement dat miljoenen mensen op het internet raakte.”
In Nederland heeft 0,6 à 0,7 procent van de volwassen bevolkingsgroep een identiteit die niet overeenkomt met het geslacht dat bij hun geboorte is toegewezen. Dit betreft ongeveer 102.000 mensen. Tussen 1995 en 2015 hebben in Nederland 1960 burgers hun geslachtsregistratie laten wijzigen bij de burgerlijke stand. Na de wetswijziging is dit aantal enorm gestegen van gemiddeld 80 per jaar naar 770 personen in 2015.
Deze aanpassingen zijn gebaseerd op de volgende feedbackpunten:
Roelant: ‘Ik vond dit in hindsight een verwarrend stukje. Jullie openen over de standpunten van de regering-Trump over dit onderwerp, ik denk als aanleiding voor jullie productie. Maar het stukje gaat vooral over de definitie van sekse, en hoe 0,6 tot 0,7% van de wereldbevolking een non-binaire genderidentiteit heeft. In de inleiding staat ook de oproep dat mensen minder in de hokjes ‘man’ en ‘vrouw’ zouden moeten denken. Dat zou een perfecte inleiding zijn als jullie stuk ging over mensen die ook echt een non-binaire genderidentiteit hebben, maar Norah en Nicole hebben allebei een binaire genderidentiteit (namelijk vrouw). Uiteraard weet ik dat de maatregelen van de regering-Trump ook op de zogeheten ‘binaire transgender personen’ (mensen die zich het tegenovergestelde geslacht voelen van hun geboortegeslacht, zoals Norah en Nicole) hun uitwerking hebben, maar dat wordt in jullie inleiding niet uitgelegd. In plaats daarvan gaat jullie inleiding vooral over een subcategorie van de parapluterm ‘transgender’ die verder niks met jullie productie te maken heeft. Dat maakt het een slechte inleiding. Ik vind de inleiding altijd het moeilijkste onderdeel van een productie, maar in jullie geval moet dit wel te redden zijn, door aan voorbeelden uit de actualiteit te denken die wel direct van toepassing zijn op transmannen en (liefst) -vrouwen. NikkieTutorials is nog steeds wel actueel genoeg, denk ik. Om maar wat te noemen.’
Ines: ‘Wat is de link tussen de wet in de VS en Nederland? Misschien ‘hier in Nederland heeft echter…’ + kijken welk percentage dat in de VS is. Dat zorgt voor een beter bruggetje.’
De tekst van ‘Slice 12’ van onze productie vóór de aanpassingen:
Vóór haar transitie, had Nicole af en toe seks. Maar daar voelde ze zich niet prettig bij. “Ik voelde me raar en vies.” Ze was niet blij met haar lichaam en daarom kon ze geen liefde geven of ervaren. Toen ze besloot om haar geslachtsveranderende operatie te ondergaan was haar onzekerheid een stuk minder. Ze kreeg een vriendin waar ze wél liefde aan kon geven. De geslachtsveranderende operatie heeft voor Nicole veel betekend. “Bij mij ziet het er ook echt uit als bij jullie. En technisch werkt het ook.”
De tekst van ‘Slice 12’ van onze productie na de aanpassingen:
Vóór haar transitie was Nicole niet blij met haar lichaam en daarom kon ze geen liefde geven of ervaren. Toen ze besloot om haar operaties te ondergaan was haar onzekerheid een stuk minder. Ze kreeg een vriendin waar ze wél liefde aan kon geven. De operaties hebben voor Nicole enorm veel betekend. “Bij mij ziet het er ook echt uit als bij jullie. En technisch werkt het ook.”
Deze aanpassingen zijn gebaseerd op de volgende feedbackpunten:
Roelant: ‘Het stukje over Nicoles geslachtsveranderende operatie vertelt een belangrijk onderdeel van de ervaring van transgender personen. Echter, wat je je moet realiseren, is dat de cosmetische kant van transgender zijn (‘Heb je nog een lul?’, ‘Hoe ziet het eruit tussen je benen?’, ‘Hoe kom je aan die borsten?’, etc.) de meest overbelichte kant van de hele kwestie is. Ik heb zelf vaak voorlichting gegeven over het onderwerp transgender en soms gaat echt 90% van de vragen dáárover. De emotionele kant van transgender zijn wordt daardoor compleet ondergesneeuwd. Jullie productie behandelt dat aspect júist zo mooi, waardoor ik het zonde vind dat dit stukje er überhaupt in zit. Dit is juist een uitgelezen kans om de prangende, maar opdringerige vraag die veel van jullie lezers gaan hebben, namelijk: ‘Oké, maar heeft die Nicole een kut of een pik?’, níet te beantwoorden, en puur en alleen hun persoonlijkheden en emoties centraal te stellen. Bovendien behandelt het stukje ‘het bellen van de dokter’ deze kant van het verhaal al op de enige manier die me nog enigszins nodig lijkt. Kort gezegd: ik vind dat dit stukje uit de toon valt met de rest van jullie productie, en het zou zeer verfrissend zijn om een artikel te lezen over dit onderwerp waarin dat zeer persoonlijke onderdeel van de trans experience níet aan bod komt. Dat moeten jullie uiteraard zelf weten, maar ik licht de kwestie eromheen toch maar even toe.’
De afbeelding vóór de aanpassingen:
De afbeelding na de aanpassingen:
Waarom we deze afbeelding hebben aangepast:
We hebben gekozen voor deze aanpassing, omdat er een desktopversie en mobiele versie is. Op de mobiele versie werd de afbeelding afgesneden, waardoor je de namen niet meer kon zien. Veel mensen gebruiken hun telefoon, ook voor nieuwsvergaring. Daarom hebben we ervoor gekozen om beide versies er goed uit te laten zien.
Wat we verder nog veranderd hebben gebaseerd op feedback:
- Typ- en spellingfouten
- Technische aanpassingen > Het stukje ‘vooroordelen’ viel van het beeld af / hyperlinks in bronnen knippen en plakken
- Roelant: ‘Het is een beetje vreemd om aan jezelf te refereren als ‘Sophie Kerkhof en Femke Veltenaar’, tenzij je dat specifieke stukje niet zelf geschreven hebt en dat ook duidelijk is voor je publiek. Ik zou ook geen stuk beginnen met “(…) maar hoe zit het nou echt met die dierproeven? Roelant Frijns reisde af naar Oss en zocht het uit!” Je kan dus gewoon in de eerste persoon ‘wij’ zeggen, zeker aangezien jullie namen op het einde toch al benoemd worden’
- ‘Een stereotypen’ moet natuurlijk ‘een sterotype’ zijn.
- Roelant:
‘Op meerdere punten in jullie stuk wordt de term ‘transseksuelen’ gebruikt. Strikt taalkundig genomen is dat niet sowieso fout, maar in de transgendergemeenschap wordt de term gehaat, om de volgende twee redenen:
a) De uitgang -seksualiteit suggereert dat transgender zijn een seksuele geaardheid is (homoseksualiteit, heteroseksualiteit, polyseksualiteit… allemaal diezelfde uitgang) terwijl het dat niet is. Dat creëert verwarring onder cisgender personen (het tegenovergestelde van transgender; mensen zoals jij en ik dus) over wat transgender zijn nu daadwerkelijk inhoudt.
b) De term ‘transseksualiteit’ is te beperkt; het behelst namelijk alleen mensen die van de ene sekse naar de andere gaat, en is daarom erg binair gericht. Er is veel meer dan alleen man en vrouw, en die realiteit wordt door het begrip ‘transseksualiteit’ ontkend; mensen die non-binair zijn of een intersekse-conditie hebben, vallen er niet onder. Dit probleem komt in jullie stuk terug in het stukje ‘Vooroordelen’, waarin jullie de term ‘transseksuelen’ gebruiken, maar het óók hebben over mensen die zich geen man of vrouw voelen, voor wie transseksueel een incorrecte aanduiding is.
Als je vraag is: “Hoe maken we dit stuk zo begripvol en transvriendelijk mogelijk?”, dan is mijn antwoord: vermijd het gebruik van het woord ‘transseksueel’. Dat is namelijk exact zo’n reden die ertoe leidt dat veel mensen die trans zijn niet eens meer willen dat cisgender personen überhaupt nog stukjes over ze schrijven.
Maar goed, als je dan geen ‘transseksueel’ mag gebruiken, wat dan wel? Welnu, het hele issue gaat meer over gender dan over sekse (ik neem aan dat jullie het verschil tussen die twee begrippen kennen, zo niet: google dan even de Genderbread Man). ‘Transgender’ is een meer accurate benaming. Aangezien ‘transgender’ een parapluterm is, is hij ook goed toepasbaar op álle mensen die onder die paraplu vallen: transmannen, transvrouwen, non-binaire personen, mensen die identificeren als agender of gender non-conforming, en mensen met een intersekse-conditie.
Maar! Het is bij ‘transgender’ belangrijk om te onthouden dat het een bijvoeglijk naamwoord is, en geen zelfstandig naamwoord. Nederlandse media zeggen aan de lopende band ‘transgenders’, maar dit is incorrect. Je kan niet ‘een transgender, twee transgenders’ zeggen. In plaats daarvan zeg je: transgender persoon/personen – MET spatie dus, anders wordt het weer een zelfstandig naamwoord! Vergelijk het hiermee: het is ‘zwarte mensen.’ Wie anno 2020 nog steeds ‘een zwarte’ of ‘zwarten’ zegt, is waarschijnlijk ouder dan 70 of heeft een poster van Theo Hiddema boven zijn bed hangen.
Als vervanging van het zelfstandig naamwoor ‘transseksualiteit’, stel ik ‘transgender-identiteiten’ voor, dus bijvoorbeeld: ‘De publieke opinie over transgender-identiteiten’.
Transgender kan worden afgekort naar ‘trans’ (trans personen), al is dat vrij informeel en dus niet erg professioneel.
Kleine kanttekening: je mag wel ‘transvrouw’ of ‘transman’ aan elkaar schrijven. Ik weet niet precies waarom, maar daar lijkt niemand iets op tegen te hebben. Sterker nog, het geniet vaak de voorkeur boven ‘transgender man’ en ‘transgender vrouw’, al kan dat bij Norah en Nicole verschillend zijn.’
Dinsdag
Dinsdag wat een dag waar ik écht heb moeten knallen. De deadline van de NTR-podcastprijs 2020 kwam er aan en het voelde niet ‘Femke-achtig’ om mijn podcast op het laatste moment in te leveren. Daarom besloot ik eerst alle feedback die ik had ontvangen op een rijtje te zetten:
Aantekeningen-feedback-Cécile
Zodra ik inzicht kreeg in wat er allemaal voor feedback lag, heb ik bovenstaande afbeelding uitgeprint en ben ik er als een ‘to-do-list’ mee aan de slag gegaan. Ik ben heel de dag bezig geweest met het in Adobe Audition aanpassen van de podcast en dat heeft ertoe geleid dat ik uiteindelijk een hoop dingen op mijn lijstje kon wegstrepen aan het einde van de dag:
Woordweb-FemkeZo heb ik onder andere zo’n 7 minuten van mijn podcast kunnen wegknippen om de podcast korter te maken. Ben ik goed in staat geweest om rekening te houden met de privacy van alle mensen (huisnummers weghalen uit de podcast) en zijn er kleine dingetjes hier en daar verduidelijkt of aangepast. Zo ben ik naar buiten gegaan om extra vogelgeluiden op te nemen en toe te voegen aan een fragment én is ieder fragment waar er werd gezegd dat ‘Mary met een balpen had geschreven’ eruit gehaald omdat de balpen in 1950 wel al bestond, maar het gebruik ervan vrij uitzonderlijk was in Nederland in die tijd.
En toen was het moment écht daar en besloot ik ‘s avonds dat het ein-de-lijk zover was: het was tijd om mijn podcast, de foto’s en het inschrijfformulier bij de NTR in te leveren. Iets waar ik al ontzettend lang naartoe aan het werken was. Het was en is een proces waar ik enorm veel van heb geleerd, zowel over mezelf als maker én als journalist. En dat maakt wel dat het enorm spannend was. Een hoop onzekerheid en twijfel kwam boven drijven, maar gelukkig werd dat al snel overspoeld door een gevoel van overwinning en trots. Ik hoefde niet te twijfelen. Ik had alles 10 keer gecontroleerd en uitgezocht, het was goed zo. :
Ik zei achteraf na het inleveren nog tegen een aantal klasgenoten dat het er niet meteen om gaat dat ik ga winnen óf dat ik een finalist word. Het gaat hierbij ook om het leerproces en daar heb ik gelukkig, gevoelsmatig, grote stappen kunnen maken.
Ps: Hoe leuk is dit!?:
Woensdag
En woensdag ontving ik nog een bevestiging van mijn inzending vanuit de NTR:
Verder besloot ik nog eens een blik te werpen op mijn ansichtkaarten/brieven productie. Daar lag al een hoop materiaal voor klaar (research en foto’s ), maar het probleem is dat ik iets niet wil afronden om het afronden, ik wil er wel iets moois van maken. Ik wil het niet afraffelen. Daarom wil ik aankomende dagen kijken of ik een ‘test-versie’ van deze productie kan afronden. Het is dan belangrijk om te weten dat ik de assessoren wil laten proeven van mijn idee. Ik ga kijken wat ik nog kan doen!
Donderdag
Donderdagochtend heb ik met Sophie en Ines geskypet over het plaatsen van onze Perspectief-productie. We hebben de tijd genomen om nog wat laatste dingen door te nemen en er moest hier en daar nog wat aangepast worden. En dat ging voornamelijk over onze eerste ‘slice’:
Maar gelukkig staat ‘ie nu klaar om live te gaan. Weer een overwinning!
Komende dagen zal ik druk bezig zijn met het hopelijk zo inzichtelijk mogelijk maken van alles wat ik afgelopen weken/maanden heb gedaan. Ik blijf dobberen op m’n zeilbootje. 🙂
Liefs,
* Update vrijdag 26 juni 2020 – 11:15 : Donderdagavond kwamen we tot de conclusie dat er in de ‘Footnotes’ van onze Slices-productie, achter de schermen gewoon tekst, bronnen en informatie stond, maar dat deze in de eindproductie telkens verdwenen.
Zie hier wat een footnote is:
En zie hier de tekst die weg is:
Ook de volgende dag bleef dit probleem zich voortzetten. Daarom heb ik ‘s ochtends gelijk contact opgenomen met meneer Vroege, oprichter en bedenker van Slices. Ik heb hem eerst gebeld en daarna gemaild, en hij gaat kijken of ‘ie het kan oplossen. Fingers crossed!
* Update vrijdag 26 juni 2020 – 11:54 : We kunnen gelukkig weer ademhalen! Ik ben blij dat ik er achteraan ben gegaan!
